در ابتدای مراسم دکتر محمد ابراهیم ایرج پور رئیس دانشگاه پیام نور مرکز اردستان و استادیار زبان و ادبیات فارسی گفت: صائب متولد تبریز و بزرگ شده اصفهان است که خود نیز به صراحت در شعرهایش به این موضوع اشاره كرده است و ایشان بزرگترین غزلسرای سده یازدهم هجری و نامدارترین شاعر زمان صفویه است که به او شاه شاعر سبک هندی می گویند.
ایشان با اشاره به اینكه در طول تاریخ اصفهان مركز شعر و ادب فارسی بوده است بیان داشت: این استان شاعران زیادی داشته است ولی در زمان صائب تبریزی شعر به كوچه و بازار راه یافت.
ایرج پور تاكید كرد: زبان زنده مردم كوچه و بازار در شعر صائب ظهور كرد و تعبیرات، سنت ها و مسائل فرهنگی در شعر او نمود پیدا كرد.
رئیس دانشگاه پیام نور مرکز اردستان با اشاره به اینكه شعر صائب از دو جنبه فكری و هنر شاعری تجلی پیدا كرد افزود: صائب از بسیاری از مضامینی كه در شعرهای حافظ و سعدی گفته شده بهره گرفته و بازسازی كرده است.
این استاد دانشگاه خاطر نشان کرد: شعرهای صائب تبریزی نیز همانند حافظ ، عصاره فرهنگ ایرانی است و صائب از دیوان حافظ و بوستان گلی چیده و در شعرهای خود آورده است شعر صائب مجموعه رنگارنگی است كه از نظر فكری از مولانا تاثیرگرفته و شكوه و عظمت شعر او را كسی ندارد.
در پایان دکتر محمد ابراهیم ایرج پور غزل زیبایی از صائب تبریزی را خواند که شور و حال خاصی را به مجلس بخشید.
در این مراسم اساتید، کارکنان و دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز اردستان به خواندن شعر و ارائه دانسته های خود در مورد صائب تبریزی پرداختند و یاد و خاطره این شاعر بزرگ و نامی را گرامی داشتند.
میرزا محمد علی صائب تبریزی از شاعران عهد صفویه است كه در تبریز زاده شد. در جوانی مانند اكثر شعرای آن زمان به هندوستان رفت و از مقربین دربار شاه جهان شد.
وی در سال 1000 هجری قمری در تبریز متولد شد در سال ۱۰۴۲ هجری قمری به كشمیر رفت و از آنجا به ایران بازگشت و به منصب ملكالشعرایی شاه عباس ثانی درآمد. در زمان كهولت در باغ تكیه در اصفهان اقامت كرد و در سال 1086 هجری قمری در سن 86 سالگی وفات یافت و در همین محل (باغ تكیه) در كنار زاینده رود به خاك سپرده شد.