در این برنامه علاوه بر دانشجویان و مسئولین و اعضای هیات علمی مرکز نجف آباد، گروه های ادبیات دانشگاه های پیام نور استان و آموزش و پرورش نجف آباد و نمایندگان انجمنهای ادبی شهرستان و کلیه ادب دوستان حضور داشتند.
دکتر نوریان در مورد مثنوی خوانی به ایراد سخن پرداخت و ضمن تاکید بر استفاده از نسخه های معتبر دیوان شاعران گفت: مهمترین مطلب در خواندن مثنوی خواندن تمام آن به صورت پیوسته است چرا که هر حکایت نتیجه حکایت قبلی و مقدمه حکایت بعدی است. مثنوی متنی است که برای همگان گفته شده و برای فهم آن نیاز به مقدمات و علم خاصی نیست. مولوی مطالب را با زبانی قابل فهم به صورت مثال بیان کرده به گونه ای که در قدیم مثنوی خوانی در بین افراد بیسواد هم رایج بوده و آنها می توانستند با شنیدن ، مثنوی را حفظ کرده و به درک عمیقی از آن برسند.
ایشان در ادامه افزود: بزرگترین درس مثنوی گام نهادن در طریقت و سیر و سلوک است. سپس با بیان داستان ابوسعید ابوالخیر در کتاب اسرارالتوحید برداشتن گام اول در طریقت را مهم دانسته و نا امیدی در راه را نفی نمود .
دکتر نوریان سپس با تشریح نحوه شکل گیری مثنوی معنوی و آغاز آن با سرودن 18 بیت اول که در بردارنده کل مفاهیم مثنوی است خواندن مثنوی از روی نسخه صحیحی که 5 سال پس از فوت مولانا در سال 677 و زیر نظر حسام الدین چلبی نگارش شده است را مهم بر شمرد چرا که مثنوی در طول قرون مختلف و حتی با پیشرفت روز افزون صنعت چاپ، مثنوی از تحریف، بدخوانی و غلط مصون نمانده است. دیگر ویژگی نسخه فوق که به نسخه قونیه مشهور است و در کنار آرامگاه او نگهداری می شود داشتن علایم و اعراب کلمات است همانگونه که مولوی ابیات را سروده است.
دکتر نوریان یکی از بارزترین تفاوت نسخه قونیه و سایر نسخ را در چند بیت ابتدایی برشمرد و چنین گفت که در نسخه اصلی آغاز مثنوی به شرح زیر است:
بشنو این نی چون شکایت می کند از جدائی ها حکایت می کند